Język to jedna z najtrudniejszych rzeczy, jakiej dziecku czy dorosłemu przychodzi się nauczyć. Język jest bardzo skomplikowany. Zwykły kalkulator potrafi wykonać najbardziej skomplikowane obliczenia matematyczne, ale nie ma takiego komputera, który byłby w stanie stworzyć ludzki język.

Język najlepiej rozwija nasz umysł. Jeśli uczymy się języka do 6 roku życia, rozwija on nasz mózg o wiele lepiej niż cokolwiek innego.

Na język składa się: prozodia, fonetyka, fonologia, morfologia, składnia, semantyka. Prozodia to inaczej „muzyka języka”, jego rytm, akcent, melodia, intonacja. Dzieci słyszą ją i wychwytują już w czasie swojego prenatalnego rozwoju.

Fonetyka to głoski, czyli sposób wymawiania słów w danym języku. Noworodki rozróżniają mowę od innych dźwięków. W wieku 4 miesięcy zaczynają odróżniać słowa ze swojego języka ojczystego od słów obcych.

Fonologia – uporządkowanie dźwięków, w taki sposób, by coś konkretnego znaczyły.

Morfologia – zasady gramatyczne dotyczące słów.

Składnia – układanie zdań.

Semantyka– znaczenie słów i zdań.

Dzieci do 6 roku życia uczą się tego wszystkiego na raz, przychodzi im to szybko i z dużą łatwością. Ich mózg jest zaprogramowany do nauki języka.  Po ukończeniu 6 roku życia uczenie się języków staje się trudniejsze. Dzieci nie uczą się już gramatyki kolejnego języka w taki sam sposób, jak uczyły się jej w języku ojczystym.