język żyrafy

We wcześniejszym wpisie zapowiedziałam, że kilka kolejnych poświęcę komunikacji bez przemocy. Zapraszam zatem na pierwszą audycję mojego radia „Be good to yourself”. Zajmę się w niej dwoma  niezwykle ważnymi dla tej komunikacji symbolami, którym twórca metody Marshall B. Rosenberg nadał zwierzęcą postać – żyrafy i szakala.

Porozumienie bez przemocy nazywane jest językiem żyrafy. Pewnie dlatego, że żyrafa jest jednym z najbardziej pokojowych i przyjacielskich zwierząt. Ma ona przecież wielkie serce:-) Największe spośród serc wszystkich ssaków. Dzięki niemu przez jej długą szyję krew dociera do głowy.

Żyrafa może poszczycić się tym, że prawie nie ma naturalnych wrogów. Jedynym naturalnym wrogiem żyrafy jest lew. Upolowanie jej nie jest jednak dla lwa łatwe. Udaje się, kiedy żyrafa ma spuszczoną głowę, schyla się np. przy wodopoju. Wtedy lwy napadają na nią całą grupą.

Żyrafa jest wegetarianką, żywi się liśćmi i pędami drzew. Ma doskonale rozwinięty zmysł wzroku i słuchu. Dzięki swojej długiej szyi widzi więcej od innych zwierząt. Może być zatem symbolem wszystkich pozytywnych ludzkich cech. Nie toczy walk, nie poluje na inne zwierzęta. A dzięki ponadprzeciętnemu wzrokowi i słuchowi potrafi uważnie obserwować otoczenie. W kolejnych wpisach pokażę, że porozumiewaniu bez przemocy sprzyja zmysł obserwacji. Dzięki niemu jesteśmy w stanie rozpoznać swoje uczucia, umiejętnie nazwać własne potrzeby oraz wyrazić prośby.

Szakal jest przeciwieństwem pokojowej żyrafy. Żywi się drobnymi zwierzętami i padliną. Często osiedla się niedaleko ludzkich gospodarstw, by polować na drób i cielęta bydła domowego. Zjada również nowo narodzone antylopy. Językiem szakala określa się komunikację, która nie prowadzi do porozumienia.

W następnym wpisie będzie więcej na temat agresywnego języka szakla i empatycznego języka żyrafy.

Dodaj komentarz