Najnowsze badania psychologów z uniwersytetu w Bristolu wykazały, że dorośli, którzy uczyli się języka obcego jako dzieci, a potem nie posługiwali nim, wciąż go pamiętają. Nasz mózg jest wstanie przypomnieć sobie „zapomniany” język.
Często słyszymy opinię, że mózg działa jak mięsień, a nieużywany mięsień zanika. Eksperyment bristolski zaprzecza tej powszechnej opinii. Okazuje się, że „zapomniany” język jest wciąż głęboko zakorzeniony w naszym umyśle. Bardziej niż sobie to uświadamiamy.
Psychologowie Jeffrey Bowers, Sven L. Mattys oraz Suzanne Gage przebadali ochotników, których ojczystym językiem jest angielski, ale którzy jako dzieci uczyli się hinduskiego lub zuluskiego. Naukowcy skupili się na tych dwóch językach, ponieważ występują w nich fonemy, które dla mówiących innymi językami, są trudne do rozpoznania.
Ochotnicy mieli problemy z przypomnieniem sobie konkretnych słów z „zapomnianego” języka, ale szybko potrafili przypomnieć sobie i poprawnie wskazać fonemy charakterystyczne dla tego języka.
Badania dowodzą zatem, że uczenie dzieci obcego języka, nawet jeśli potem jest on nie używany, pozostawia głęboki ślad w ich pamięci. Jeśli w przyszłości wrócą do tego języka, z pewnością będzie im dużo łatwiej niż osobom, które dopiero zaczną naukę.
Artykuł na ten temat ukazał się w magazynie psychologicznym “Psychological Science”.