Walentynki to święto obchodzone głównie w Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych. Dlatego ja, ucząc angielskiego, wspominam o tym święcie moim uczniom. Robimy nawet walentynkowe karteczki.
Przeciwnicy Walentynek mówią, że to kolejne w roku święto handlu i że robi im się mdło na widok zalewającej nas już około 1-ego lutego różowej fali serduszek. Podkreślają, że my Słowianie, mamy własne święto miłości i jest nim Noc Świętojańska. Jednak czym innym są walentynki, a czym innym Noc Kupały, jak za czasów pogańskich było nazywane to święto najkrótszej nocy w roku.
W dzień świętego Jana celebrowało się płodność, urodzaj, radość i miłość. To była dawniej noc łączenia się w pary, ale za młodych decydowali starsi – swaci. Poszukiwano też kwiatu paproci, który miał zapewnić bogactwo, siłę, mądrość.
W walentynki każdy każdemu może wyznać miłość. W dodatku nikt nikomu nie narzuca obiektu uczuć. Moim zdaniem to idealne święto dla nieśmiałych. Nie poszukujemy magicznego kwiatu, ale idealnego prezentu. Kupowanie można zastąpić własnoręcznie zrobionymi prezentami czy kartkami.
Poniżej kilka przykładów.
Coś słodkiego… bo z tym właśnie kojarzy się miłość. Z pomocą wyobraźni można zwykły cukierek czy lizak zamienić w niezapomnianą walentynkę.
Takie serduszka z rolki po papierze toaletowym potrafią zrobić nawet maluszki. Wystarczy: rolka, farbki, kartka.
Zakochanie widać w oczach 🙂 To pomysł na małpkę, ale równie dobrze każde inne zwierzątko, może mieć serduszka zamiast oczu.
I jeszcze jeden pomysł dla tych, co już potrafią pisać. Może nawet po angielsku.
Jesteście już gotowi na walentynki?
