Rozmowa z dzieckiem to jedna z form rozwijania Waszych relacji. Pamiętaj, aby codziennie poświęcić swojemu dziecku czas na rozmowę.
Nie muszą to być zaplanowane tematy, ale niech maluch opowie Ci, jak spędził dzień w przedszkolu, co zjadł, co go ucieszyło, a co zasmuciło.
Nie zapomnij też mu opowiedzieć o swoim dniu! Zdarza nam się zwracać uwagę rodziców na fakt, że ważne rzeczy często dzieją się “przy okazji” innych spraw.
Rozmowa z dzieckiem o emocjach może odbyć się nawet w warzywniaku (“spójrz, jakie to jabłko jest czerwone, czasami ja się czerwienię, kiedy jestem zawstydzona”) czy samochodzie, kiedy jedziecie do domu.
Rozmowa to zdrowa, konieczna i ważna codzienna rutyna dla dzieci
Dzięki temu trudne tematy dla dzieci są oswajanie i normalizowane. Nie bój się rozmawiać ze swoim dzieckiem o wszystkim, również o trudnych tematach. One i tak go otaczają, a najlepszą przewodniczką dla niego będziesz Ty.
Rodzice naszych uczniów często zwracają się się do nas z pytaniem: jak rozmawiać z dziećmi, żeby nas słuchały? Odpowiedź na to pozornie trudne pytanie jest w istocie dość oczywista: rozmawiajmy z dziećmi o tym, co jest interesujące dla nich, a nie dla nas.
Kiedy chcesz przekazać swojemu dziecku coś istotnego lub nauczyć go nowej rzeczy, rozmowę zacznij od tego, co będzie atrakcyjne dla Twojego malucha. Zapytaj o nowe figurki Super Zings, przygody ulubionej postaci z bajki, o to, czy Spierdman skacze dalej niż Batman.
Pokażesz swojemu dziecku, że śledzisz jego życie, wiesz, co jest dla niego ważne i spowodujesz, że chętniej będzie chciało Ci opowiadać swój dzień. Bardzo ważna jest również Twoja kondycja w czasie rozmowy z dzieckiem: zadbaj, byś była spokojna, uważna.
Dziecko wyczuje, jeśli będziesz się bać rozmowy. Twoje nerwowe gesty, spięta twarz, nierówny oddech dadzą dziecku jasny sygnał: “dzieje się coś niedobrego”. A o niedobrych rzeczach po prostu trzeba mówić spokojnie.
Przede wszystkim – najpierw powinniśmy zająć się naszymi emocjami. Odpowiednie przygotowanie do rozmowy zapewni Tobie i dziecku komfort do uważnego słuchania i zadawania pytań. Zrób sobie plan: o czym i w jaki sposób chcesz opowiedzieć swojemu dziecku. Zadaj sobie pytanie, jaki jest cel rozmowy, którą chcesz przeprowadzić z Twoim dzieckiem.
Jeśli zmarł Wam ktoś bliski, zapewne zadajesz sobie pytanie, jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci. Wydarzenia toczące się od kilku tygodni w naturalny sposób narzuciły nam pytania: jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie? Zasada zawsze jest taka sama: szczerze i spokojnie. W zależności od wieku i dojrzałości emocjonalnej dziecka, należy je w jasny, nie pozostawiający wątpliwości sposób, wprowadzać w dany temat.
Możesz być pewna, że Twoje opanowanie da dziecku poczucie oparcia i bezpieczeństwa. Poza tym, musimy zmierzyć się z faktem, że z dużym prawdopodobieństwem – nasze dzieci odczuwają lęk przed wojną i wiedzą, że właśnie się toczy. To naturalny, zdrowy objaw, świadczący o prawidłowo funkcjonujących odruchach obronnych naszych dzieci. Naszym zadaniem jest te lęki oswoić, złagodzić i pozwolić dziecku zrozumieć, skąd się biorą.
Dzieci płaczą z wielu powodów: płacz to objaw lęku, strachu, bólu, dezorientacji, ale też rozbawienia, wzruszenia, rozczulenia, tęsknoty. Ten niezwykły mechanizm, w jaki wyposażyła nas natura jest fantastycznym “wentylem”, dzięki któremu możemy regulować nasze emocje. Płacz pomaga rozładować napięcie, zrzuca z dziecka ogromną ilość bodźców, jakimi jest codziennie zasypywane.
Pozwól swojemu dziecku płakać, co więcej – możesz je nawet do tego zachęcać. Zobaczysz, że zaufanie, jakim go obdarzasz i Twoja otwartość w konsekwencji spowodują, że Twoje dziecko będzie umiało poradzić sobie z sytuacjami stresowymi i doskonale odnajdzie się w grupie rówieśniczej.
Oczywiście, nie można lekceważyć sytuacji, gdy nasze dziecko płacze przeciągle, często, nie daje się ukoić. Emocje dziecięce to cała paleta różnych zachowań, które czasami definiujemy jako, agresja i złość u dziecka czy wycofanie dziecka. To wszystko jest naturalne i jeżeli nie przeciąga się w czasie i nie jest dominującym zachowaniem Twojego malucha – prawdopodobnie wszystko jest z nim w porządku i rozwija się prawidłowo.
Pozytywne wzmocnienie to technika, z której korzystają wszyscy nauczyciele Helen Doron.
Polega ona na tym, że uczniowie nigdy nie są ganieni za np. błędną wymowę czy użycie nie do końca prawidłowego określenia w czasie zajęć. Innymi słowy – w Helen Doron wyciągamy z naszych dzieci wszystko, co najlepsze. Pozytywnie wzmocnieni uczniowie nie boją się mówić o swoich emocjach – chętnie opowiadają, co czują i co sądzą na dany temat.
Ponieważ technikę tą, szczególnie wyczuloną na swobodę w okazywaniu emocji, stosujemy również w kursach przeznaczonych dla najmłodszych, w naszych szkołach rozmowy o emocjach i uczuciach traktowane są przez uczniów jak każdy inny temat zajęć. To oznacza, że uczniowie na zajęciach nie mają absolutnie żadnego powodu, aby się wstydzić, że czegoś nie wiedzą, albo że popełniają błędy.
Klasyczne metody, które znamy z innych szkół językowych, polegają na wskazywaniu błędów, szlifowaniu wymowy, poprawianiu potknięć. To w konsekwencji prowadzi do głębokiej bariery językowej i wstydu, który potrafi ciągnąć się na naszymi dziećmi aż do dorosłego życia. W Helen Doron uczymy przez zabawę i otwartość. Dzięki temu, nasi uczniowie sami chętnie opowiadają w języku angielskim i bardzo łakną języka mówionego. Zobacz ofertę: angielski dla zerówek
5 min
Rozmowa z dzieckiem to jedna z form rozwijania Waszych relacji. Pamiętaj, aby codziennie poświęcić swojemu dziecku czas na rozmowę.
Nie muszą to być zaplanowane tematy, ale niech maluch opowie Ci, jak spędził dzień w przedszkolu, co zjadł, co go ucieszyło, a co zasmuciło.
Nie zapomnij też mu opowiedzieć o swoim dniu! Zdarza nam się zwracać uwagę rodziców na fakt, że ważne rzeczy często dzieją się “przy okazji” innych spraw.
Rozmowa z dzieckiem o emocjach może odbyć się nawet w warzywniaku (“spójrz, jakie to jabłko jest czerwone, czasami ja się czerwienię, kiedy jestem zawstydzona”) czy samochodzie, kiedy jedziecie do domu.
Rozmowa to zdrowa, konieczna i ważna codzienna rutyna dla dzieci
Dzięki temu trudne tematy dla dzieci są oswajanie i normalizowane. Nie bój się rozmawiać ze swoim dzieckiem o wszystkim, również o trudnych tematach. One i tak go otaczają, a najlepszą przewodniczką dla niego będziesz Ty.
Rodzice naszych uczniów często zwracają się się do nas z pytaniem: jak rozmawiać z dziećmi, żeby nas słuchały? Odpowiedź na to pozornie trudne pytanie jest w istocie dość oczywista: rozmawiajmy z dziećmi o tym, co jest interesujące dla nich, a nie dla nas.
Kiedy chcesz przekazać swojemu dziecku coś istotnego lub nauczyć go nowej rzeczy, rozmowę zacznij od tego, co będzie atrakcyjne dla Twojego malucha. Zapytaj o nowe figurki Super Zings, przygody ulubionej postaci z bajki, o to, czy Spierdman skacze dalej niż Batman.
Pokażesz swojemu dziecku, że śledzisz jego życie, wiesz, co jest dla niego ważne i spowodujesz, że chętniej będzie chciało Ci opowiadać swój dzień. Bardzo ważna jest również Twoja kondycja w czasie rozmowy z dzieckiem: zadbaj, byś była spokojna, uważna.
Dziecko wyczuje, jeśli będziesz się bać rozmowy. Twoje nerwowe gesty, spięta twarz, nierówny oddech dadzą dziecku jasny sygnał: “dzieje się coś niedobrego”. A o niedobrych rzeczach po prostu trzeba mówić spokojnie.
Przede wszystkim – najpierw powinniśmy zająć się naszymi emocjami. Odpowiednie przygotowanie do rozmowy zapewni Tobie i dziecku komfort do uważnego słuchania i zadawania pytań. Zrób sobie plan: o czym i w jaki sposób chcesz opowiedzieć swojemu dziecku. Zadaj sobie pytanie, jaki jest cel rozmowy, którą chcesz przeprowadzić z Twoim dzieckiem.
Jeśli zmarł Wam ktoś bliski, zapewne zadajesz sobie pytanie, jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci. Wydarzenia toczące się od kilku tygodni w naturalny sposób narzuciły nam pytania: jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie? Zasada zawsze jest taka sama: szczerze i spokojnie. W zależności od wieku i dojrzałości emocjonalnej dziecka, należy je w jasny, nie pozostawiający wątpliwości sposób, wprowadzać w dany temat.
Możesz być pewna, że Twoje opanowanie da dziecku poczucie oparcia i bezpieczeństwa. Poza tym, musimy zmierzyć się z faktem, że z dużym prawdopodobieństwem – nasze dzieci odczuwają lęk przed wojną i wiedzą, że właśnie się toczy. To naturalny, zdrowy objaw, świadczący o prawidłowo funkcjonujących odruchach obronnych naszych dzieci. Naszym zadaniem jest te lęki oswoić, złagodzić i pozwolić dziecku zrozumieć, skąd się biorą.
Dzieci płaczą z wielu powodów: płacz to objaw lęku, strachu, bólu, dezorientacji, ale też rozbawienia, wzruszenia, rozczulenia, tęsknoty. Ten niezwykły mechanizm, w jaki wyposażyła nas natura jest fantastycznym “wentylem”, dzięki któremu możemy regulować nasze emocje. Płacz pomaga rozładować napięcie, zrzuca z dziecka ogromną ilość bodźców, jakimi jest codziennie zasypywane.
Pozwól swojemu dziecku płakać, co więcej – możesz je nawet do tego zachęcać. Zobaczysz, że zaufanie, jakim go obdarzasz i Twoja otwartość w konsekwencji spowodują, że Twoje dziecko będzie umiało poradzić sobie z sytuacjami stresowymi i doskonale odnajdzie się w grupie rówieśniczej.
Oczywiście, nie można lekceważyć sytuacji, gdy nasze dziecko płacze przeciągle, często, nie daje się ukoić. Emocje dziecięce to cała paleta różnych zachowań, które czasami definiujemy jako, agresja i złość u dziecka czy wycofanie dziecka. To wszystko jest naturalne i jeżeli nie przeciąga się w czasie i nie jest dominującym zachowaniem Twojego malucha – prawdopodobnie wszystko jest z nim w porządku i rozwija się prawidłowo.
Pozytywne wzmocnienie to technika, z której korzystają wszyscy nauczyciele Helen Doron.
Polega ona na tym, że uczniowie nigdy nie są ganieni za np. błędną wymowę czy użycie nie do końca prawidłowego określenia w czasie zajęć. Innymi słowy – w Helen Doron wyciągamy z naszych dzieci wszystko, co najlepsze. Pozytywnie wzmocnieni uczniowie nie boją się mówić o swoich emocjach – chętnie opowiadają, co czują i co sądzą na dany temat.
Ponieważ technikę tą, szczególnie wyczuloną na swobodę w okazywaniu emocji, stosujemy również w kursach przeznaczonych dla najmłodszych, w naszych szkołach rozmowy o emocjach i uczuciach traktowane są przez uczniów jak każdy inny temat zajęć. To oznacza, że uczniowie na zajęciach nie mają absolutnie żadnego powodu, aby się wstydzić, że czegoś nie wiedzą, albo że popełniają błędy.
Klasyczne metody, które znamy z innych szkół językowych, polegają na wskazywaniu błędów, szlifowaniu wymowy, poprawianiu potknięć. To w konsekwencji prowadzi do głębokiej bariery językowej i wstydu, który potrafi ciągnąć się na naszymi dziećmi aż do dorosłego życia. W Helen Doron uczymy przez zabawę i otwartość. Dzięki temu, nasi uczniowie sami chętnie opowiadają w języku angielskim i bardzo łakną języka mówionego. Zobacz ofertę: angielski dla zerówek
