Emocje towarzyszą nam przez całe życie. Dobrze więc, gdy potrafimy je bezpiecznie wyrażać, nie tylko po polsku. Dziś poznacie z nami emocje po angielsku.
Poza nielicznymi wyjątkami, każdy z nas przeżywa emocje. Jest to naturalna reakcja organizmu na wydarzenia, które nas spotykają. To jest prawda oczywista, potwierdzona naukowo. Większość z nas jednak – ze względu na wychowanie – postrzega wiele emocji jako negatywne i niewłaściwe.
Nie chcemy, aby nasze dziecko się denerwowało, krzyczało, głośno płakało. Uciszamy je, uspokajamy, mówimy, że tak nie wolno, albo że ma wreszcie dorosnąć. A wyrażanie uczuć – nawet w sposób gwałtowny – jest najlepszym sposobem na ich odreagowanie i – w konsekwencji – opanowanie.
Angielski słowniczek – emocje po angielsku:
Zestaw emocji podstawowych dostajemy w pakiecie na start, niezależnie od tego, w jakim miejscu świata się urodziliśmy. Według Paula Ekmana mamy 5 emocji podstawowych:
Wszystkie emocje podstawowe mają też swoje odcienie i stopnie natężenia. Poniżej znajdziecie po kilka przykładów dla każdego rodzaju podstawowych emocji po angielsku:
Radość
Smutek
Strach
Złość
Wstręt
Emocje złożone biorą swój początek w emocjach podstawowych, ale ulegają modyfikacji pod wpływem kultury, w której się wychowujemy. Przykłady uczuć złożonych to:
Duma – pride
Dziecko w Polsce będzie dumne z tego, że nauczyło się jeździć na rowerze bez bocznych kółek. Dziecko na Grenlandii odczuje dumę, gdy po raz pierwszy z pomocą taty poprowadzi zaprzęg psów husky.
Oburzenie – indignation
Mama będzie oburzona, gdy jej dziecko usiądzie do rodzinnego obiadu z nosem w telefonie. Dziecko poczuje oburzenie, gdy mama nie pozwoli mu spędzić całej nocy na grach video.
Zazdrość – jealousy
Amerykanin może zazdrościć swojemu sąsiadowi dużego domu i szybkiego samochodu. Natomiast mnich buddyjski może odczuwać igiełki zazdrości, gdy jego kolega dozna oświecenia (czyli wyzbędzie się wszelkich pragnień posiadania dóbr materialnych).
Pierwszy krok do rozpoznania emocji to … pozwolić sobie samemu na ich odczuwanie. Emocje bardzo dużo mówią o tym, co dzieje się w naszym ciele i jak radzimy sobie z różnymi sytuacjami. Wbrew oczekiwaniom, uczucia stłumione wcale nie znikają. One zostają w nas na poziomie nieświadomym i tylko czekają, aby się objawić w sposób gwałtowny.
Proces troszczenia się o własne emocje ma 4 etapy:
Podobnie z emocjami możemy pracować u dzieci. Tu dużą pomocą są mapy emocji. Występują one w formie plakatów lub gier.
Plakaty przedstawiają stany emocjonalne w postaci emotikonek. Można dziecko poprosić, aby wskazało, który obrazek najlepiej oddaje uczucia kłębiące się w jego wnętrzu. To będzie punkt wyjścia do głębszej rozmowy i szukania dróg na wyrażenie emocji w sposób bardziej kontrolowany.
Są też dostępne specjalne gry, w które mogą grać nawet całe rodziny. Tu emocje są już opisane bardziej szczegółowo, a gracz może wybrać określoną strategię, która pomoże mu lepiej zapanować nad danym uczuciem.
W mapy emocji można też grać po angielsku i wtedy emocje po angielsku można wyrazić na przykład tak:
Emocje po angielsku można też opisać stosując idiomy i metafory. Czasami ten sposób wyrażania uczuć wydaje się bardziej adekwatny, bo oddaje też bardziej obrazowo intensywność odczuć:
Są takie szkoły Helen Doron, w których nauczycielka wita każde dziecko wchodzące na zajęcia przybijając z nim piątkę (high five). W niektórych przed salą wisi mapa emocji i uczeń wchodząc wskazuje, jaki ma dziś nastrój. To wszystko pomaga naszym lektorom zatroszczyć się o potrzeby emocjonalne każdego dziecka, a nawet dostosować przebieg całej lekcji do atmosfery panującej w grupie.
Uczenie się angielskiego to również nabywanie umiejętności wyrażania uczuć w drugim języku. Czasami w jednym języku łatwiej nam będzie mówić o uczuciach pozytywnych, a w drugim – przeklinać, gdy jesteśmy zdenerwowani. Więcej o tym fenomenie znajdziecie w artykule: Jak dwujęzyczność wpływa na wyrażanie emocji?
My o emocjach mówmy często i to do dzieci w każdym wieku. Zaczynamy od najprostszych I’m happy i I’m sad. Przechodzimy przez bardziej złożone: I’m disappointed because … Aż docieramy z nastolatkami do poważnych rozmów o samotności, odrzuceniu, empatii czy wybaczaniu błędów. Tu szukajcie naszych podpowiedzi Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie i innych trudnych sprawach.
5 min
Emocje towarzyszą nam przez całe życie. Dobrze więc, gdy potrafimy je bezpiecznie wyrażać, nie tylko po polsku. Dziś poznacie z nami emocje po angielsku.
Poza nielicznymi wyjątkami, każdy z nas przeżywa emocje. Jest to naturalna reakcja organizmu na wydarzenia, które nas spotykają. To jest prawda oczywista, potwierdzona naukowo. Większość z nas jednak – ze względu na wychowanie – postrzega wiele emocji jako negatywne i niewłaściwe.
Nie chcemy, aby nasze dziecko się denerwowało, krzyczało, głośno płakało. Uciszamy je, uspokajamy, mówimy, że tak nie wolno, albo że ma wreszcie dorosnąć. A wyrażanie uczuć – nawet w sposób gwałtowny – jest najlepszym sposobem na ich odreagowanie i – w konsekwencji – opanowanie.
Angielski słowniczek – emocje po angielsku:
Zestaw emocji podstawowych dostajemy w pakiecie na start, niezależnie od tego, w jakim miejscu świata się urodziliśmy. Według Paula Ekmana mamy 5 emocji podstawowych:
Wszystkie emocje podstawowe mają też swoje odcienie i stopnie natężenia. Poniżej znajdziecie po kilka przykładów dla każdego rodzaju podstawowych emocji po angielsku:
Radość
Smutek
Strach
Złość
Wstręt
Emocje złożone biorą swój początek w emocjach podstawowych, ale ulegają modyfikacji pod wpływem kultury, w której się wychowujemy. Przykłady uczuć złożonych to:
Duma – pride
Dziecko w Polsce będzie dumne z tego, że nauczyło się jeździć na rowerze bez bocznych kółek. Dziecko na Grenlandii odczuje dumę, gdy po raz pierwszy z pomocą taty poprowadzi zaprzęg psów husky.
Oburzenie – indignation
Mama będzie oburzona, gdy jej dziecko usiądzie do rodzinnego obiadu z nosem w telefonie. Dziecko poczuje oburzenie, gdy mama nie pozwoli mu spędzić całej nocy na grach video.
Zazdrość – jealousy
Amerykanin może zazdrościć swojemu sąsiadowi dużego domu i szybkiego samochodu. Natomiast mnich buddyjski może odczuwać igiełki zazdrości, gdy jego kolega dozna oświecenia (czyli wyzbędzie się wszelkich pragnień posiadania dóbr materialnych).
Pierwszy krok do rozpoznania emocji to … pozwolić sobie samemu na ich odczuwanie. Emocje bardzo dużo mówią o tym, co dzieje się w naszym ciele i jak radzimy sobie z różnymi sytuacjami. Wbrew oczekiwaniom, uczucia stłumione wcale nie znikają. One zostają w nas na poziomie nieświadomym i tylko czekają, aby się objawić w sposób gwałtowny.
Proces troszczenia się o własne emocje ma 4 etapy:
Podobnie z emocjami możemy pracować u dzieci. Tu dużą pomocą są mapy emocji. Występują one w formie plakatów lub gier.
Plakaty przedstawiają stany emocjonalne w postaci emotikonek. Można dziecko poprosić, aby wskazało, który obrazek najlepiej oddaje uczucia kłębiące się w jego wnętrzu. To będzie punkt wyjścia do głębszej rozmowy i szukania dróg na wyrażenie emocji w sposób bardziej kontrolowany.
Są też dostępne specjalne gry, w które mogą grać nawet całe rodziny. Tu emocje są już opisane bardziej szczegółowo, a gracz może wybrać określoną strategię, która pomoże mu lepiej zapanować nad danym uczuciem.
W mapy emocji można też grać po angielsku i wtedy emocje po angielsku można wyrazić na przykład tak:
Emocje po angielsku można też opisać stosując idiomy i metafory. Czasami ten sposób wyrażania uczuć wydaje się bardziej adekwatny, bo oddaje też bardziej obrazowo intensywność odczuć:
Są takie szkoły Helen Doron, w których nauczycielka wita każde dziecko wchodzące na zajęcia przybijając z nim piątkę (high five). W niektórych przed salą wisi mapa emocji i uczeń wchodząc wskazuje, jaki ma dziś nastrój. To wszystko pomaga naszym lektorom zatroszczyć się o potrzeby emocjonalne każdego dziecka, a nawet dostosować przebieg całej lekcji do atmosfery panującej w grupie.
Uczenie się angielskiego to również nabywanie umiejętności wyrażania uczuć w drugim języku. Czasami w jednym języku łatwiej nam będzie mówić o uczuciach pozytywnych, a w drugim – przeklinać, gdy jesteśmy zdenerwowani. Więcej o tym fenomenie znajdziecie w artykule: Jak dwujęzyczność wpływa na wyrażanie emocji?
My o emocjach mówmy często i to do dzieci w każdym wieku. Zaczynamy od najprostszych I’m happy i I’m sad. Przechodzimy przez bardziej złożone: I’m disappointed because … Aż docieramy z nastolatkami do poważnych rozmów o samotności, odrzuceniu, empatii czy wybaczaniu błędów. Tu szukajcie naszych podpowiedzi Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie i innych trudnych sprawach.
