Zamglony i senny, pełen zakamarków i wysokich, starych budynków. Tajemniczy. Elegancki, wciągający i tętniący życiem. Pełen kolorowych neonów skąpanych w delikatnym deszczu, rozświetlony wiosennym słońcem. Londyn to miasto, które niezmiennie będzie Cię zaskakiwać. Zapraszamy dziś na niezwykłą wycieczkę po stolicy Wielkiej Brytanii.
Zapraszamy Cię w podróż, dzięki której poznasz ciekawe miejsca w Londynie. Nie będą to zabytki Londynu, które znajdziesz w każdym przewodniku. Wiemy, że lubisz odkrywać świat po swojemu i alternatywnie, więc proponujemy trasę, dzięki której poznasz zabytki Londynu po angielsku i świetnie spędzisz czas w tym ogromnym mieście. Przekonasz się, że najsłynniejsze zabytki Londynu to nie tylko Big Ben. Zaczynamy!
Gęsta mgła skrywa Londyn tak naprawdę tylko zimą. Rzymski historyk Tacyt pisał o Londynie już prawie 2000 lat temu, jako o mieście pełnym ruchu i handlu. W Londynie jest ponad 10 tysięcy ulic. Jeśli zgubisz się gdzieś po drodze, nie musisz się niczego obawiać. Każdy londyński policjant z chęcią Ci pomoże.
City of London to oczywiście główna dzielnica centrum Londynu. City of London zaczyna się za pomnikiem Temple Bar Memorial. Dawno temu, w czasach Tacyta, cały Londyn mieścił się w jednej dzielnicy, dlatego dziś nazywamy ją City of London.
W sercu City wyróżnia się ważny budynek – jest to budynek angielskiego banku narodowego – Bank of England. Mieszkańcy Londynu nazywają go “staruszką z ulicy Treadneedle”. Po prawej stronie banku, patrząc na wprost niego, znajduje się Royal Exchange – Giełda Królewska. W samym City mieszka około 7000 osób.
Z pewnością też będziesz chciał zobaczyć Katedrę Świętego Pawła, czyli Saint Paul’s Cathedral (zapamiętuj, jak zabytki Londynu nazywają się po angielsku, bo może Ci to ułatwić ich lokalizację). Była ona budowana w latach 1675-1710. Znajduje się w niej grobowiec głównego architekta katedry, Christophera Wrena. Na jego nagrobku znajdziecie napis: “Jeśli szukasz mojego grobowca, rozejrzyj się wokół”.
Niedaleko znajdziesz inne dzieło Christophera Wrena: Monument – to piękna wieża upamiętniająca pożar Londynu z 1666 roku. Spłonęło wtedy prawie całe miasto. Niedaleko jest też teatr, w którym – według legend – straszy: Drury Lane. Koniecznie znajdź go na mapie, to ciekawe miejsce w Londynie.
Czy wiesz, że Saint James Palace, czyli po polsku Pałac Świętego Jakuba, został zbudowany na polecenie króla Henryka VIII? Przez bardzo wiele lat to on był główną rezydencją brytyjskiej monarchii. Dzisiaj siedzibą rodziny królewskiej jest oczywiście Pałac Buckingham. Na pewno kojarzysz funkcjonariuszy w wielkich, futrzanych czapkach – nazywają się bermyce. Panowie, którzy je noszą, to gwardziści.
Jeśli chcesz wiedzieć, z jakiego są pułku, spójrz na kolor ich pióropuszy. Czerwony kolor oznacza Pułk Coldstream, białe mają Grenadierzy, niebieskie – to kolor Gwardii Irlandzkiej, białe z niebieskim to Walia. Gwardziści szkoccy noszą czapki bez pióropuszy. Brama, przy której stoją gwardziści, prowadzi z ulicy Whitehall na Horse Guards Parade, czyli Plac Defilad Gwardii Konnej. Na jej straży stoją gwardziści z pułku Life Guards.
Można powiedzieć, że gwardziści to również najsłynniejsze zabytki Londynu 🙂
Może ja też kiedyś wystąpię w Londynie? Po angielsku mówię już świetnie.
Na pewno obiła Ci się o uszy nazwa Trafalgar Square. To tutaj stoi Kolumna Nelsona (po angielsku – Nelson’s Column). Za nią znajduje się narodowa galeria sztuki: National Gallery. Plac za dnia jest pełen turystów, gołębi oraz sprzedawców orzeszków. Parlament Wielkiej Brytanii mieści się w pałacu Westminster, czyli dawnym pałacu królewskim, w którym znajdziesz aż 11 dziedzińców, 100 klatek schodowych, 1000 pokoi i prawie 5 kilometrów korytarzy. Po lewej strony nad pałacem wznosi się Wieża Wiktorii. Kiedy w środku obraduje Parlament, w ciągu dnia na wieży powiewa flaga Wielkiej Brytanii, Union Jack, a nocą na Wieży Zegarowej świeci się światełko.
Godziny na wielkim zegarze wybija oczywiście Big Ben. Minutnikiem jest ponad czterometrowa wskazówka! Przy okazji, zabytki po angielsku to monuments.
Kiedy już pojedziesz do Londynu, na pewno przydadzą Ci się podstawowe zwroty po angielsku.
W multinarodowym, multikulturowym oraz pełnym świateł i dźwięków Londynie, są też oczywiście ustronne, ciche, kameralne miejsca. Nazywane są zazwyczaj “mews”. Niewielkie budynki, które przy nich stoją, dawniej służyły za stajnie. Inaczej mówiąc Mews to uliczka, najczęściej brukowana, wzdłuż której znajdują się niewielkie szeregowce. Jeśli więc ktoś zapyta Cię, z czego słynie Londyn, możesz śmiało odpowiedzieć, że są to również mews.
Mews dawniej ulokowane były na tyłach bardziej reprezentacyjnych ulic, przy których domy mieli bogaci mieszkańcy Londynu. Dzięki mews mieli oni szybki dostęp do swoich powozów, a stajnie nie ingerowały w zadbany wygląd uliczek. Z czasem, kiedy mieszkańcy przeskoczyli z koni w auta, mews stawaly się garażami, rupieciarniami, spiżarniami, czyli niewielkimi budynkami gospodarczymi. Wraz z rozrostem miasta (i szalejącymi cenami nieruchomości), mews zaczęto przeobrażać w domki mieszkalne. Prawdopodobnie pierwszy z nich zamieniono w dom w 1908 roku w dzielnicy Mayfair. Później został on okrzyknięty „the best bijou house in London” („londyńskim klejnotem”).
Jeśli już macie przygotowaną wstępną mapę zwiedzania Londynu, sprawdźcie też jak zachęcić dziecko do czytania nie tylko po polsku
4 min
Zamglony i senny, pełen zakamarków i wysokich, starych budynków. Tajemniczy. Elegancki, wciągający i tętniący życiem. Pełen kolorowych neonów skąpanych w delikatnym deszczu, rozświetlony wiosennym słońcem. Londyn to miasto, które niezmiennie będzie Cię zaskakiwać. Zapraszamy dziś na niezwykłą wycieczkę po stolicy Wielkiej Brytanii.
Zapraszamy Cię w podróż, dzięki której poznasz ciekawe miejsca w Londynie. Nie będą to zabytki Londynu, które znajdziesz w każdym przewodniku. Wiemy, że lubisz odkrywać świat po swojemu i alternatywnie, więc proponujemy trasę, dzięki której poznasz zabytki Londynu po angielsku i świetnie spędzisz czas w tym ogromnym mieście. Przekonasz się, że najsłynniejsze zabytki Londynu to nie tylko Big Ben. Zaczynamy!
Gęsta mgła skrywa Londyn tak naprawdę tylko zimą. Rzymski historyk Tacyt pisał o Londynie już prawie 2000 lat temu, jako o mieście pełnym ruchu i handlu. W Londynie jest ponad 10 tysięcy ulic. Jeśli zgubisz się gdzieś po drodze, nie musisz się niczego obawiać. Każdy londyński policjant z chęcią Ci pomoże.
City of London to oczywiście główna dzielnica centrum Londynu. City of London zaczyna się za pomnikiem Temple Bar Memorial. Dawno temu, w czasach Tacyta, cały Londyn mieścił się w jednej dzielnicy, dlatego dziś nazywamy ją City of London.
W sercu City wyróżnia się ważny budynek – jest to budynek angielskiego banku narodowego – Bank of England. Mieszkańcy Londynu nazywają go “staruszką z ulicy Treadneedle”. Po prawej stronie banku, patrząc na wprost niego, znajduje się Royal Exchange – Giełda Królewska. W samym City mieszka około 7000 osób.
Z pewnością też będziesz chciał zobaczyć Katedrę Świętego Pawła, czyli Saint Paul’s Cathedral (zapamiętuj, jak zabytki Londynu nazywają się po angielsku, bo może Ci to ułatwić ich lokalizację). Była ona budowana w latach 1675-1710. Znajduje się w niej grobowiec głównego architekta katedry, Christophera Wrena. Na jego nagrobku znajdziecie napis: “Jeśli szukasz mojego grobowca, rozejrzyj się wokół”.
Niedaleko znajdziesz inne dzieło Christophera Wrena: Monument – to piękna wieża upamiętniająca pożar Londynu z 1666 roku. Spłonęło wtedy prawie całe miasto. Niedaleko jest też teatr, w którym – według legend – straszy: Drury Lane. Koniecznie znajdź go na mapie, to ciekawe miejsce w Londynie.
Czy wiesz, że Saint James Palace, czyli po polsku Pałac Świętego Jakuba, został zbudowany na polecenie króla Henryka VIII? Przez bardzo wiele lat to on był główną rezydencją brytyjskiej monarchii. Dzisiaj siedzibą rodziny królewskiej jest oczywiście Pałac Buckingham. Na pewno kojarzysz funkcjonariuszy w wielkich, futrzanych czapkach – nazywają się bermyce. Panowie, którzy je noszą, to gwardziści.
Jeśli chcesz wiedzieć, z jakiego są pułku, spójrz na kolor ich pióropuszy. Czerwony kolor oznacza Pułk Coldstream, białe mają Grenadierzy, niebieskie – to kolor Gwardii Irlandzkiej, białe z niebieskim to Walia. Gwardziści szkoccy noszą czapki bez pióropuszy. Brama, przy której stoją gwardziści, prowadzi z ulicy Whitehall na Horse Guards Parade, czyli Plac Defilad Gwardii Konnej. Na jej straży stoją gwardziści z pułku Life Guards.
Można powiedzieć, że gwardziści to również najsłynniejsze zabytki Londynu 🙂
Może ja też kiedyś wystąpię w Londynie? Po angielsku mówię już świetnie.
Na pewno obiła Ci się o uszy nazwa Trafalgar Square. To tutaj stoi Kolumna Nelsona (po angielsku – Nelson’s Column). Za nią znajduje się narodowa galeria sztuki: National Gallery. Plac za dnia jest pełen turystów, gołębi oraz sprzedawców orzeszków. Parlament Wielkiej Brytanii mieści się w pałacu Westminster, czyli dawnym pałacu królewskim, w którym znajdziesz aż 11 dziedzińców, 100 klatek schodowych, 1000 pokoi i prawie 5 kilometrów korytarzy. Po lewej strony nad pałacem wznosi się Wieża Wiktorii. Kiedy w środku obraduje Parlament, w ciągu dnia na wieży powiewa flaga Wielkiej Brytanii, Union Jack, a nocą na Wieży Zegarowej świeci się światełko.
Godziny na wielkim zegarze wybija oczywiście Big Ben. Minutnikiem jest ponad czterometrowa wskazówka! Przy okazji, zabytki po angielsku to monuments.
Kiedy już pojedziesz do Londynu, na pewno przydadzą Ci się podstawowe zwroty po angielsku.
W multinarodowym, multikulturowym oraz pełnym świateł i dźwięków Londynie, są też oczywiście ustronne, ciche, kameralne miejsca. Nazywane są zazwyczaj “mews”. Niewielkie budynki, które przy nich stoją, dawniej służyły za stajnie. Inaczej mówiąc Mews to uliczka, najczęściej brukowana, wzdłuż której znajdują się niewielkie szeregowce. Jeśli więc ktoś zapyta Cię, z czego słynie Londyn, możesz śmiało odpowiedzieć, że są to również mews.
Mews dawniej ulokowane były na tyłach bardziej reprezentacyjnych ulic, przy których domy mieli bogaci mieszkańcy Londynu. Dzięki mews mieli oni szybki dostęp do swoich powozów, a stajnie nie ingerowały w zadbany wygląd uliczek. Z czasem, kiedy mieszkańcy przeskoczyli z koni w auta, mews stawaly się garażami, rupieciarniami, spiżarniami, czyli niewielkimi budynkami gospodarczymi. Wraz z rozrostem miasta (i szalejącymi cenami nieruchomości), mews zaczęto przeobrażać w domki mieszkalne. Prawdopodobnie pierwszy z nich zamieniono w dom w 1908 roku w dzielnicy Mayfair. Później został on okrzyknięty „the best bijou house in London” („londyńskim klejnotem”).
Jeśli już macie przygotowaną wstępną mapę zwiedzania Londynu, sprawdźcie też jak zachęcić dziecko do czytania nie tylko po polsku
